Team

Stichting No Guts No Glory bestaat uit een groep mensen die muzikale wensen uit wil laten komen voor mensen met kanker en hun mantelzorgers.
Iedereen die zich inzet voor NGNG heeft van dichtbij meegemaakt wat kanker is en wat het met iemand kan doen. Bij degene die de ziekte heeft, maar ook de omgeving. Dit maakt ons een club gedreven mensen, die met alle liefde een beetje verschil willen maken. Door mooie herinneringen te maken die onbetaalbaar zijn en door morele steun te bieden. De stichting richt zich op de grenzeloze mogelijkheden van de (sociale) media en op persoonlijke netwerken om geld in te zamelen.

Tineke de Mug
Projectmanager

Sinds 2013 ben ik betrokken bij Stichting NGNG, de meeste jaren in de functie van Penningmeester. Sinds het voorjaar van 2022 ben ik parttime als projectmanager in dienst van NGNG gekomen. Ik ben ontzettende trots dat ik deze functie mag vervullen naast de administratieve en (website) technische zaken.

Ik heb HBO Verpleegkunde gestudeerd en heb, na wat jaren in de zorg gewerkt te hebben, een carrièreswitch gemaakt naar de culturele sector als productiemanager. Ik heb veel shows en festivals voorbereid en op locatie aanwezig geweest om het geplande te coördineren en uit te voeren. Ik vind het ontzettend fijn dat ik mijn ervaring kan inzetten en combineren in het werk voor NGNG. Daarnaast voel ik een grote verbondenheid met de stichting en met Ellen.
Ik heb veel bewondering voor Ellens inzet en toewijding voor de stichting. Ik vind het een eer om deel uit te maken van het team.
(Tineke krijgt een vergoeding vanuit de stichting voor 18 uur per week.)

Imke van Dun
Projectmanager

Sinds begin 2022 ben ik betrokken geraakt bij Stichting No Guts No Glory omdat mijn zusje en hartsvriendin Renske ongeneeslijk ziek was. Samen met de stichting heb ik toen voor haar een muzikaal feest mogen organiseren, een herinnering die wij voor altijd met ons mee zullen dragen. 

Ellen en ik bleken zoveel raakvlakken te hebben dat we meteen niet uitgepraat raakten en waarop een bijzondere vriendschap ontstond. Die avond heb ik Ellen ook al direct toegezegd dat ik graag meer wilde doen. Voor Ellen, die ik zo ontzettend bevlogen vind in alles wat zij doet, voor de stichting, maar vooral omdat ik alle andere mensen in deze situatie dit ook zo gun.

Want het is zo bijzonder en zo belangrijk om lichtpuntjes te blijven houden en te blijven genieten, al lijkt alles af en toe nog zo zwaar en donker. No Guts No Glory maakt deze lichtpuntjes mogelijk en ik kan niet in woorden uitdrukken hoe waardevol deze momenten voor ons zijn geweest en zullen blijven.

In eerste instantie ben ik begonnen als vrijwilliger, daarna korte tijd ook als bestuurslid. Toen ik de kans kreeg om volledig voor de stichting te gaan werken, voelde ik aan alle kanten dat dit was wat ik wilde, dat ik ben waar ik moet zijn. Het maakt mij onbeschrijflijk trots dat ik vanaf 01-06-2023 officieel in dienst ben als projectmanager.
(Imke krijgt een vergoeding vanuit de stichting voor 30 uur per week)

Vivian Vrolijk
Mijn naam is Vivian Vrolijk, ben 31 en woon in Amsterdam. Ellen en ik hebben elkaar een aantal jaar geleden via Twitter leren kennen, en zodoende heb ik ook kennisgemaakt met No Guts No Glory.

Ik regisseer en produceer radio bij de VPRO en geef pianolessen in mijn vrije tijd.
Muziek maakt verschil, dat zie ik dagelijks. Vanaf dit jaar zal ik de stichting op projectbasis ondersteunen als freelancer. In de praktijk betekent dit dat je me kunt tegenkomen tijdens het organiseren en uitvoeren van wensen. Zorgen, regelen en muziek zit in mijn bloed, dus ik ben blij dat ik op deze wijze een steentje kan bijdragen.  

Lieke Verhaaf
Mijn naam is Lieke Verhaaf, dertiger en moeder van twee van de leukste kinderen van Nederland. Ik ben werkzaam als leerkracht op een basisschool.

Ellen en ik volgen elkaar al langere tijd op social media. Zo ben ik in aanraking gekomen met No Guts No Glory: een prachtige stichting waarvan de missie, filosofie en energie helemaal overeenkomen met die van mij. Mijn passie voor muziek is me -met name door mijn moeder- met de paplepel ingegoten. Toen ik nog een kind was, nam ze me al mee naar concerten en samen konden we daar enorm van genieten. Een paar jaar geleden kreeg mijn lieve mama kanker. Wanneer we de woorden voor ons verdriet even niet konden vinden, was muziek altijd daar om ons steun te bieden. Heel wat keren hebben we nummers met elkaar gedeeld. Wat koester ik al die herinneringen nu zij er niet meer is. Met heel veel liefde wil ik helpen dit soort dierbare herinneringen te realiseren voor mensen met kanker en hun naasten! 

Ellen Jansen
Graag stel ik me, als vrijwilliger van deze prachtige stichting, aan jullie voor. Mijn naam is Ellen Jansen. Ik ben trotse eigenaresse van Natuurell van hondenkoekjesbakkerij Tony en Lu. Alles staat in het teken van gezonder en duurzamer leven. Of dat nou in videovorm is of in een stuk ondersteuning naar het omschakelen naar een duurzamere levenswijze, ik grijp het met beide handen aan. Ik woon samen met mijn grote liefde Rem, twee honden Tony en Lu en onze gezellige en stoere ex-legkippen en haan.

Ik volgde Ellen al tijden via Twitter, want daar kan je vanaf een veilige afstand zien wat een prachtig werk deze stichting verzet. Toen ik een tijd terug zag dat Ellen overspoeld werd met werk, dacht ik: Weg met die afstand! Ik wil helpen! Ik gaf dat aan bij Ellen en na een heel fijn gesprek, ben aan de slag gegaan. Wat doe ik nou precies voor de stichting? Nou… van alles. Ik ben een enorme social media fan, dus dat is ook iets wat ik met liefde oppak voor de stichting. LinkedIn en Instagram zijn de accounts die ik (mede) beheer. Maar wanneer er een wens is waar hulp nodig is op locatie, rij ik met liefde heel Nederland door om daar te helpen. Ik help graag met het maken van video’s of het binnenhalen van mooie donaties. Zoals je merkt, ben ik iemand die het liefst meerdere dingen tegelijk oppakt. Manusje van alles. Ik hou ervan.

Nick Meulenbroeks
Hoi, Mijn naam is Nick Meulenbroeks en kom uit Eindhoven.
Ik ben 13 jaar militair geweest en op veel plekken gekomen om mensen te kunnen helpen in welke hoedanigheid dan ook nodig was. Na 13 prachtige jaren was het tijd voor iets nieuws en heb ik mijn baret aan de wilgen gehangen en omgeruild voor een camera. Na al die jaren in het leger was het tijd om nu platen te schieten. Ik heb de vraag ooit gekregen.. ‘’als geld geen rol speelt, wat is dan je droom’’? Mijn antwoord: “ik schrijf me in bij de kvk en ga als fotograaf op wereldreis’’.
Dit heb ik dan ook letterlijk de volgende dag na deze vraag gedaan. Ik heb ontslag genomen en ben 3 jaar op wereldreis geweest. Leuk detail is dat ik een maand voor ik vertrok mijn vriendin tegen ben gekomen en die heeft samen met mij besloten een dag voor ik vertrok mee te gaan. We zijn 3 jaar samen weggeweest en hebben nu samen een zoontje en zijn terug in Eindhoven.

Ik heb twee passies: fotografie en muziek. Van de ene passie heb ik mijn werk mogen maken en de andere beleef ik heel het jaar door, door veel naar concerten en festivals te gaan. Na ik de dienst uit ben gegaan is er altijd iets in mij geweest dat ik nog iets wil kunnen betekenen voor anderen zoals ik dat in het leger heb kunnen doen. Toen hoorde ik Ellen op KinK en besloot ik diezelfde dag mezelf nog aan te melden als vrijwilliger bij stichting NGNG. De passie die ik voor muziek en fotografie heb hoop ik om te kunnen zetten in mooie herinneringen op foto voor iedereen die ik op de foto mag zetten.

Nika van Stiphout
Hey daar, mijn naam is Nika van Stiphout, en ik ben met veel trots lid van het Stichting NGNG-team. Sinds 2013 geef ik met veel passie en enthousiasme zanglessen en sinds mei 2022 ben ik aan de slag gegaan als zangdocent voor No Guts No Glory. Wat startte met het geven van individuele zanglessen is nu uitgebreid met het geven van op maat gemaakte muzikale cursussen/therapieën met daarin zang, songwriting, en veel ruimte voor ontspanning, plezier en zelfvertrouwen.

Naast mijn ervaring als sociaal werker, zangdocent en mijn betrokkenheid bij Stichting NGNG, ben ik ook songwriter. Ik geloof sterk in de kracht van songwriting als een expressieve en therapeutische kunstvorm, en ik breng deze passie mee in mijn rol bij Stichting NGNG.

Richard Theuws
Ik ben Richard Theuws en ken No Guts No Glory al heel erg lang. In 2019 ben ik kort voorzitter geweest van de stichting, maar toen mijn vrouw (weer) ernstig ziek werd heb ik dat los moeten laten. 
Ik wilde echter wel verbonden blijven aan No Guts No Glory en zet me nu in als vrijwilliger.

Ik ben met name achter de schermen actief met verbinden en organiseren. Je kunt ook contact met me opnemen als je ambassadeur voor de stichting wil worden of met je bedrijf iets voor ons denkt te kunnen betekenen. 

Sander van Baalen
Mijn naam is Sander van Baalen, geboren en woonachtig in Eindhoven. Op 30 augustus 2020 heb ik uit eerste hand mogen ervaren wat voor geweldig werk stichting No Guts No Glory verricht. Die dag was er een feest om het leven te vieren van een dierbare vriendin van me, wat geheel in stijl en met een ietwat relativerende knipoog “Jankfest” werd gedoopt. Allerlei verschillende mensen met verschillende mogelijkheden in de evenementen business hadden, met Ellen als spin in het web, de koppen bij elkaar gestoken om dit geweldige evenement mogelijk te maken (nota bene in Coronatijd!).

Ik hoef niet te onderstrepen hoe een bijzondere en enorm waardevolle dag dit is geworden, en ben gelijk gaan denken op welke manier ik de NGNG tot steun zou kunnen zijn. Op deze dag werd namelijk onomstotelijk bewezen dat het verdriet, de machteloosheid, de onrechtvaardigheid, de pijn en alle denkbare hartzeer konden en mochten bestaan naast vreugde, lol, humor, een grap en ongekende en inspirerende positiviteit. En dat is een groot geschenk, wanneer het onontkoombare afscheid naderbij is, iets dat gewoon zo is en blijft uiteraard.

Gezien mijn ervaring als muzikant, heb ik inmiddels mijn bijdrage mogen leveren aan een aantal aan de stichting gekoppelde muzikale projecten. Ook heb ik zelf jaren geleden een unieke manier ontdekt om op een leuke manier geld in te zamelen om goede doelen te ondersteunen, namelijk het verkopen van vintage bandshirts op muziekfestivals. Op die wijze hebben we met een andere stichting waar ik deel van uit maak de afgelopen jaren o.a. mooie projecten in Nepal en Thailand financieel kunnen steunen, ten bate van het welzijn van kinderen daar.

Mijn intentie is om ook het verkopen van die vintage merch te gaan inzetten om NGNG te supporten. Plannetjes om dat voor elkaar te krijgen op een creatieve manier in deze tijden zonder concerten en festivals, worden op dit moment ijverig gesmeed. Ik ben dankbaar, trots, geïnspireerd en enthousiast dat ik op mijn eigen manier bij mag dragen aan een beetje wat eigenlijk heel veel behelst. Vroeg of laat komen we allemaal op een of andere manier aan de beurt en zullen we moeten spelen met de kaarten die ons bedeeld worden, of we dat nu leuk vinden of niet. Dat is helaas geen kwestie van een keuze. De keuzes die we wél hebben doen
ertoe zo lang het ons gegeven is. En ik ben er van overtuigd dat mijn keuze stichting NGNG te ondersteunen met al wat binnen mijn mogelijkheden ligt, een hele goede is.

~Verbis Defectis Musica Incipit~

Peter van Elderen
Hoi, mijn naam is Peter van Elderen. De meesten van jullie zullen mij kennen van de band Peter Pan Speedrock en in deze hoedanigheid ben ik ook voor het eerst in aanraking gekomen met de stichting No Guts No Glory.

Hoewel ik eerder al van de stichting had vernomen via mijn andere activiteiten als organisator van Speedfest viel het muntje tijdens onze laatste bijdrage aan Jankfest, een productie gedraaid door de stichting No Guts No Glory. Er was voor een gezamenlijke vriendin een prachtig festival opgezet waarbij haar wens in vervulling kon gaan, een laatste samenzijn in festival sferen en dat in coronatijd, hulde alom.

Vlak na deze memorabele dag kwam al snel het gesprek op gang waarom het nodig is om de stichting in nieuw vaarwater te brengen, hierbij is er een task-force opgezet waarin ik mij ook heb genesteld.

Als eerste doel heb ik gesteld dat ik het lijflied, het nummer waar de stichting naar vernoemd is ga opnemen en produceren met zoveel mogelijk mede muzikanten en andere fanatics. De focus is dat we aandacht genereren en poen binnenbrengen zodat Ellen en het hele team zoveel mogelijk de muzikale wensen van mensen met kanker kunnen vervullen.

Esther Coppens

Mijn naam is Esther Coppens, getrouwd met Maikel, en samen trotse ouders van Demi en Indi.

Nadat voor de laatste verjaardag van mijn lieve nichtje Renske een onvergetelijk feest werd georganiseerd door NGNG, en het daarna ook nog mogelijk werd voor haar om nog één keer Pinkpop te mogen beleven, wist ik dat stichting No Guts No Glory met liefde en passie het verschil maakt!
Heel graag wil ik daar waar ik kan een steentje bijdragen, om door de kracht en waarde van muziek ook anderen onvergetelijke muzikale herinneringen te laten beleven.
Liefs Esther

Valerie Land
Mijn dagen vullen zich voor een groot deel met mijn werk als fondsenwerver bij Greenpeace Nederland. Daar ben ik sinds 2015, vol overgave bezig met o.a. de ontwikkeling en uiteenzetting van verschillende fondsenwervende proposities. Verder zit ik als vrijwilliger in het activistische klimteam van GP.

Ook ben ik mede-oprichter van het in 2018 opgestarte Minor Operation Donations. Hiermee verkocht ik, samen met de beweging die hieruit voort is gevloeid, aan subcultuur gerelateerde parafernalia op donatiebasis tijdens (voornamelijk punk)concerten. De opbrengsten doneerden we steeds aan verschillende (kleinere) doelen die het op dat moment het hardst nodig hebben gehad.

Muziek en activisme stromen door mijn aderen en mijn afkeer van onrecht, is op veel vlakken mijn drijfveer. Ik wil iets bijdragen aan deze wereld, maar ook genieten, verdomme ;).

Door de bijdrage van bekenden aan Jankfest hoorde ik over No Guts No Glory en voelde ik meteen niets anders dan sympathie. Ik werd na wat research enorm geraakt door de origine, het nobele streven van de organisatie en de manier waarop NGNG gerund wordt.

Ik hoop dat ik met mijn ervaring in projectmanagement, het ontwikkelen van fondsenwervende proposities en het motiveren + trainen van vrijwilligers, de komende tijd een actieve bijdrage kan leveren aan dit geweldige doel.

Robin van Riel
Hallo, ik ben Robin en ik kom uit Zwolle. Na jaren gewerkt te hebben voor een grote multinational ontstond bij mij de behoefte om in mijn werk meer voor de maatschappij te kunnen betekenen. Deze behoefte heb ik op een mooie manier in kunnen vullen met mijn nieuwe baan als adviseur bedrijfsvoering bij het Sociaal Wijkteam van de gemeente Zwolle.
 
Ellen en ik volgen elkaar al langer op social media. Op die manier ben ik ook in aanraking gekomen met No Guts No Glory. Ik steun de stichting onder andere door jaarlijks op mijn favoriete festivals als Lowlands en Down the Rabbit Hole een dag in een NGNG shirt rond te lopen. Daarnaast draag ik al een paar jaar het polsbandje van de stichting, wat soms leuke gesprekken opleverde met mensen die het herkenden of zich juist afvroegen waarom ik met die tekst om mijn pols rondliep.
 
In september 2020 deed Ellen een oproep op Facebook: “Wie wil ons helpen met een aanvraag die we binnen hebben gekregen? We zoeken iemand die een video kan maken.” Een week later zat ik in de auto naar Brabant om een documentaire te maken van iemand die iets moois achter wilde laten voor haar kinderen. De enthousiaste, blije en dankbare reactie die ik van de desbetreffende vrouw ontving op het eindresultaat is voor mij onbetaalbaar.
 
Zo zijn we begonnen en zo gaan we ook verder.
Ik zet me in als vrijwilliger voor de stichting door video-opnames te maken van de verschillende dingen die georganiseerd worden. Een video van 5 minuten met de hoogtepunten van de dag. Een video voor dierbaren om de dag te kunnen herbeleven.
Of ik maak een documentaire van iemand die iets na wil laten. Misschien nemen we een podcast op waarin een verhaal wordt vastgelegd.

In 1 zin:
Ik maak voor wie dat wil een mooi aandenken, in welke vorm dan ook.

Marijke Damhuis
Hoi! Mijn naam is Marijke Damhuis en ik ben 33 jaar. Ik heb 10 jaar als coördinerend oncologieverpleegkundige gewerkt op de verpleegafdeling oncologie en hematologie in Isala te Zwolle. Voor de liefde ben ik inmiddels verhuisd en daarom werk ik nu op de afdeling medische oncologie in het Radboudumc te Nijmegen. Op deze afdeling wordt zorg gedragen voor mensen met kanker. Helaas heb ik ook privé van dichtbij gezien wat de impact van kanker op iemands leven kan zijn en ook op dat van diens naasten. 

Via social-media zag ik dat Raven van Dorst aandacht vroeg voor de stichting No Guts No Glory. Naar aanleiding daarvan ben ik gaan onderzoeken waar deze stichting voor staat. Ik was meteen laaiend enthousiast! Dat NGNG bijzondere muzikale wensen mogelijk maakt voor mensen met kanker en hun mantelzorgers is natuurlijk fantastisch! Muziek speelt namelijk een grote rol in mijn leven. Zo bezoek ik graag een festival of concert en vind ik veel troost, steun en plezier in muziek. 

Om mijn passie voor de oncologische zorg en muziek te combineren heb ik mij in 2020 aangemeld als vrijwilliger. Naast mijn inzet bij individuele wensen zet ik mij samen met Ellen in om structureel meer (live) muziek in het ziekenhuis te krijgen. Ik geloof in de kracht van muziek en de inzet hiervan als complementaire zorg. Om die reden zet ik mij met veel liefde en passie in voor deze prachtige stichting!

Sascha Borst (1981-2022)
Mijn naam is Sascha Borst, veertiger en moeder van twee hele lieve kindjes. Ik wou dat ik kon zeggen dat ik Ellen en No Guts No Glory al jaren ken, maar dat is niet zo helaas. Ik leerde NGNG en Ellen pas 2,5 maand geleden kennen, omdat ik zelf helaas ziek ben. Als begunstigde heb ik van heel dichtbij meegemaakt wat NGNG allemaal doet, regelt en het onmogelijk mogelijk maakt.

Nadat ik het feest van mijn leven heb gehad kon ik maar aan één ding denken: ‘ik wil ook een verschil kunnen maken in iemands leven’. De werkwijze en filosofie achter NGNG spreken mij zo erg aan. En een andere, niet geheel onbelangrijke, bijkomstigheid was de klik die ik met Ellen heb. Zo een die ik in mijn leven met vrij weinig mensen heb gehad.

De optelsom was al snel gemaakt en met alle energie die ik nog in mijn lijf heb zitten wil ik mij heel graag inzetten als vrijwilliger. Het bezig zijn met dingen regelen voor zo‘n fantastische stichting geeft mij het gevoel dat ik iets bijdraag, en op een bepaalde manier ook terug geef, aan de maatschappij.
Sascha is overleden op 20 januari 2022.

Carmen Sparidans
Mijn naam is Carmen. Grafisch vormgever bij Beelenkamp Ontwerpers en als zelfstandig ondernemer onder de naam Ontwerpheld. Ik woon in Tilburg.

Ik volg Ellen en de geweldige stichting NGNG al een tijdje. En omdat ik af en toe iets voor haar kan betekenen, vroeg ze me wat over mezelf te schrijven. Ik vind het fantastisch wat stichting NGNG doet, en daarom steun ik ze enorm graag.

Hoe mooi is het als dat dan kan met iets wat ik ook nog leuk vind om te doen. Totaal geen opgave. Ik gun stichting NGNG de wereld en de wereld de allermooiste herinneringen <3

Ben Houdijk
Net als iedereen hier bij NGNG vormt muziek een leidraad in mijn leven. Die “muzikale” carrière heeft wat verschillende gezichten. Vanaf mijn tiende jaar ben ik slagwerker geweest in de Jorisband uit Boskoop. Een muziekcorps waar ik vooral in een stom pakje met de grote trom mee over straat liep. En met als hoogtepunt een heuse lp met opnamen. Daarna brak de rebel in me los en werd ik drummer van een mislukt schoolbandje met als schraal hoogtepunt een single in eigen beheer.

Na mijn opleiding, die overigens niets met muziek te maken heeft, ben ik gaan werken bij 3FM, Hilversum 3, Radio 3, NPO 3FM (doorhalen wat gezien je leeftijd niet van toepassing is). Dat heb ik een tijd volgehouden. Ik begon met het halen van koffie en het versturen van prijzen. Daarna heb ik programma’s geproduceerd, ben ik muzieksamensteller/music director geweest en vanaf 2003 ging ik me bemoeien met de grote evenementen van de zender. De live uitzendingen vanaf de festivals, de 3FM Awards en vooral 3FM Serious Request. Daar ben ik vanaf het het allereerste begin bij betrokken geweest en heb dat mogen uitbouwen tot het grote evenement wat het is geworden. Juist daar, op het snijvlak van een medium met groot bereik en jezelf inzetten om het leven van anderen te verbeteren lag mijn hart. Ik heb bij 3FM veel mooie dingen mogen maken maar deze steekt er met kop en schouder boven uit.

Vanaf 2010 ben ik voorzichtig wat gaan fotograferen op deze evenementen, ik was er toch en 3FM had een niet aflatende behoefte aan beeld om de sociale media te voeden. Toen ik in 2013 een foto plaatste waarop Eric Corton, in een ziekenhuis, op zijn hurken voor klein onbevangen kindje zit, werd mij ook de kracht van een goeie  foto duidelijk. De reacties op dit beeld waren vanaf de eerste seconde emotioneel en warm. Tot op de dag van vandaag zwerft deze foto over de wereld en jaarlijks duikt ie weer ergens in een netwerk op sociale media op.

Dat voorzichtig fotograferen is door de jaren heen uitgegroeid tot een eigen bedrijf. Zelf weer iets maken en opleveren heeft het gewonnen van het leidinggeven aan grote producties. Nu fotografeer ik voor festivals als Pinkpop, Rock Werchter, Best Kept Secret, lever ik live beeld aan De Volkskrant, diverse radiozenders, Ticketmaster, TivoliVredenburg, etc. In 2017 maakte ik een foto van Chester Bennington (Linkin Park). Deze foto heeft een enorme lading gekregen doordat het management van de band het beeld gekoppeld heeft aan het bericht van zijn dood.

Dat beelden een enorme emotionele lading kunnen hebben is me dus duidelijk. En juist daarom verbind ik me graag aan No Guts No Glory. De foto’s van die ene middag of avond waarop nog één keer onbevangen met elkaar wordt genoten van live muziek zijn waardevol voor de achterblijvers. En, niet onbelangrijk, het laat het geweldige werk van NGNG zien.  Ik zet mijn liefde voor muziek en fotografie graag in voor dit doel.

Marloes van de Laarschot
Ik ben Marloes van de Laarschot en al een behoorlijke tijd bekend met No Guts No Glory. Ik volgde Ellen al een hele tijd op Twitter en toen ik zelf kanker kreeg eind 2014 stuurde ze mij een mooi No Guts No Glory-pakket. Ik had al langer het idee om wellicht vrijwilliger te worden, maar mijn herstel, werk en nog wat andere zaken zaten in de tussenliggende jaren een beetje in de weg.

In 2020 kwam ik weer in aanraking met No Guts No Glory door de ziekte van mijn neef Mo. Er was een festival voor hem gepland door No Guts No Glory, maar dat heeft hij helaas niet meer mogen halen. Wel is er een fantastische videoclip voor hem gemaakt met zijn vrienden en familie en daar heeft hij nog enorm van genoten. Het heeft mij wel het laatste duwtje gegeven om nu eindelijk echt eens iets te gaan doen voor No Guts No Glory.

In het dagelijks leven ben ik zzp’er in de online marketing (voornamelijk advertising) en een fervent muziekliefhebber en concertbezoeker. Dit is ook een van de redenen dat No Guts No Glory mij zo aanspreekt, ik weet uit eigen ervaring hoeveel troost en kracht muziek kan bieden. En daar wil ik graag mijn steentje aan bijdragen.

Inge Pijl
Foto’s met een vleugje Rock’n Roll

Ik ben Inge Pijl uit Eindhoven, en ineens was NGNG daar. Wat me vooral raakt is het idee dat ‘stel dat ik het ooit nodig zou hebben’, er een stichting bestaat die wensen uit laat komen. Dingen doen voor mensen die écht het verschil maken. Koppel dat aan 12 jaar fotografie, jaren liefde voor muziek (van zangeres tot matig ukelele spelen) en overal JA op zeggen; dan kan ik dat maar beter inzetten voor NGNG.

Mijn energie van een fles geschudde cola, het gevoel voor avontuur en mijn creativiteit passen bij de stichting. De wensen én mensen die ik fotografeer heb ik allemaal in mijn hart gesloten. En daar passen er nog veel meer bij.

David Brinks
Hoi, ik ben David. Freelance copywriter en behoorlijk actief als vrijwilliger voor allerlei organisaties. Dus toen ik Ellen ontmoette en op het door NGNG georganiseerde Jankfest zelf kon ervaren wat de stichting doet, heb ik me gelijk aangemeld om mee te helpen. Omdat dit een stichting is waarbij je direct kunt meehelpen aan een positieve ervaring voor mensen met kanker en hun sociale omgeving. Ik heb gezien dat het werkt en ik wil dit graag voor nog veel meer mensen mogelijk maken.

Voorheen was ik secretaris van NGNG. Inmiddels run ik samen met Sander van Baalen de vintage merchverkoop op festivals. Het is dankbaar werk. You should try it!

Inge Hock
Hallo allen, mijn naam is Inge Hock en ik woon in Berghem (gemeente Oss) met mijn man. Mijn twee volwassen zonen zijn al het huis uit. Ik ben parttime werkzaam als onafhankelijk cliëntondersteuner bij MEE waar ik veel voldoening haal uit het regelen voor passende zorg voor mensen met een beperking. Met name ouders helpen met de zorgtaak te regelen voor hun kind met een beperking is waar mijn uitdaging zit.
Hiernaast heb ik mij de afgelopen jaren als vrijwilliger ingezet om via de adviesraad Sociaal Domein van de gemeente Oss, om de gemeente te voorzien van adviezen op de uitvoering van de jeugdwet en andere zaken die nodig zijn ter ondersteuning van de burgers. Het vrijwilligersbaantje hiervoor was in de muziek. 10 jaar heb ik als backstage manager gewerkt bij cultuur-poppodium De Groene Engel.

Heel graag ga ik naar festivals en concerten en berichten op de socials van No Guts No Glory vielen mij al enige tijd op en zette me aan het denken wat ik zou kunnen betekenen. Mijn beide ouders zijn overleden aan kanker en naast dat dit verdrietige gebeurtenissen waren, heb ik het gek genoeg ook als ‘mooi’ ervaren. Samen nog laatste wensen vervullen en samen processen doorlopen naar het afscheid, daar kijk ik met een goed gevoel op terug.

Dat wens ik iedereen toe die een dierbare moet verliezen. Mijn vader heeft in een stadspark in Oss een Kiosk gebouwd met zijn visie: Muziek voor iedereen toegankelijk maken! Deze visie hoop ik bij NGNG voort te kunnen zetten.

Robin Looy
Tijdens mijn studie als grafisch ontwerper en etaleur in Antwerpen was ik al behoorlijk geïnteresseerd in fotografie. Ik begon te werken met mijn eerste analoge camera’s (Fuji en Pentax) en nam ze regelmatig mee naar concerten en festivals. Ik zette de eerste echte stappen in de concertfotografie in 2002 en ben tot op de dag van vandaag actief op dat gebied. Op een gegeven moment kon ik afscheid nemen van mijn vaste baan en ben ik gaan werken als professioneel zelfstandig fotograaf. Vanaf 2010 ben ik me ook gaan richten op andere richtingen in de fotografie zoals bruiloften, uitvaarten, productfotografie en meer.

Via Richard Theuws kwam ik in aanraking met Stichting No Guts No Glory en zag wat een prachtige dingen deze stichting weet neer te zetten. Meteen wist ik dat ik hier een steentje aan bij zou willen dragen, en kwam in contact met Ellen en David. Gezien mijn contacten in de entertainmentwereld had ik een actie bedacht waarbij ik bekende mensen zou gaan fotograferen en die foto’s incl. handtekening van de geportretteerde zou gaan veilen. 

Ook zou ik mijn concertfoto’s gaan verkopen om hiermee geld op te halen voor de stichting.  Ellen en David waren meteen enthousiast en mijn avontuur bij Stichting No Guts No Glory begon. 

Deze actie loopt nog steeds, en zal ik blijven uitvoeren voor onbepaalde tijd. Meer informatie en meebieden kan via www.instagram.com/hetportretproject.

Inmiddels ben ik vrijwilliger bij de stichting en ga ik mezelf inzetten met mijn actie, maar zal ik ook een steentje bij gaan dragen aan de fotografie binnen de stichting. Ik weet hoe belangrijk foto’s zijn voor nabestaanden, en hoeveel waarde hieraan gehecht wordt, een aandenken voor het leven.

Thomas Wilmink
Hi! Mijn naam is Thomas en ik ben 23 jaar. Ik woon nu in Rotterdam waar ik mijn master in Business Information Management volg.

Sinds zomer 2021 heb ik mogen meemaken wat voor mooi werk No Guts No Glory allemaal doet. Brasil, een goede vriendin van mij waarmee ik op de middelbare school in Amsterdam heb gezeten, en waarmee ik ook studeerde in Rotterdam werd helaas terminaal ziek. Als vriendengroep gingen wij al van (iets te) jongs af aan naar Lowlands. Door covid konden we al 2 jaar niet meer genieten van Lowlands. Dit was iets wat wij graag met z’n allen nog een keer wilden meemaken. Toen zijn we in contact gekomen met Ellen die alles uit de kast heeft getrokken om een echt Lowlands festival neer te zetten. Compleet met Lowlandswaardige line-up, aankleding, en eetkraampjes.

Door Ellen, alle vrijwilligers van No Guts No Glory, en iedereen die was ingeschakeld is dit een overgetelijke dag geworden. Het is onbeschrijfelijk wat deze dag voor Brasil en iedereen om haar heen heeft betekend. Het heeft mij laten inzien wat voor verbindende kracht muziek heeft, en wat voor talloze mooie dingen NGNG organiseert. Bijna een jaar later is het een dag waar ik en alle anderen nog vaak aan terugdenken. Alle impact die mini-Lowlands heeft gehad, en alle energie die daarin is gestoken heeft mij enorm gemotiveerd om ook bij te dragen aan de stichting. Toen heb ik Ellen opgebeld of ik kon helpen, en dat kon gelukkig!

Bij No Guts No Glory ga ik voornamelijk achter de schermen helpen met het verder professionaliseren van de stichting. Zo wil ik kijken naar welke potentiele partners wij nog meer kunnen benaderen en wat daar de beste manier is. Op deze manier kan ik mijn kennis van mijn studies verder in de praktijk gebruiken met als doel dat NGNG nog meer begunstigden kan helpen en mooie dingen kan blijven doen de komende jaren!