We hebben de wens van Hein uit laten komen; een huiskamerconcert met muziek van De Dijk!
Hein en zijn gezin hebben intens genoten.

We hopen dat ze samen nog zo lang mogelijk kunnen nagenieten.

Wensen kunnen wij laten uitkomen met steun van onze donateurs.

Dank je wel!
Het maakt echt verschil

‘Ik ben Bram, 44 jaar en woon in Delft.
Eind oktober 2019 voelde ik een bobbeltje op mijn bovenbeen. Dit bleek, nadat deze operatief verwijderd was, een kwaadaardige tumor te zijn. 30 bestralingen volgden en daarna was het tijd om te revalideren. 
In plaats van mezelf beter voelen, werd ik steeds somberder, tot ik in 2021 in een depressie belandde. Tijdens deze depressie ontdekte ik weer een bobbel op dezelfde plek. Dit bleek weer een kwaadaardige tumor te zijn, die ook operatief verwijderd is. Alleen dit keer ruimer, inclusief een spier. 

Tijdens het herstel van deze operatie en aan het eind van de depressie, brak spontaan mijn heup. Na onderzoek bleek dit door uitzaaiingen te komen. Ook bleken er uitzaaiingen in mijn ribben en wervels te zitten. Die wervels moesten direct geopereerd worden i.v.m. het risico op een dwarslaesie. In deze periode kreeg ik ook te horen dat ik, volgens de artsen, ongeneeslijk ziek ben. In december 2021 ben ik met chemotherapie begonnen, in maart 2022 kreeg ik de laatste. Met als resultaat dat de tumoren niet gegroeid waren. 

Na een paar maanden geleefd te hebben zonder ziekenhuisbezoek, bleek in juli 2022 dat er toch weer een tumor in mijn been zat. Na experimentele medicatie geprobeerd te hebben, bleek deze zo hard te groeien, dat mijn been geamputeerd moest worden in december 2022. Dit in de hoop dat de uitzaaiingen verder rustig bleven.
Bij de eerste controle in februari 2023 zijn er helaas ook plekjes in mijn longen ontdekt. Sindsdien heb ik medicatie, waarvan eind april duidelijk wordt of deze helpt.

Ik heb de stichting benaderd, omdat het mijn wens is om deze gebeurtenissen en wat dit met mij heeft gedaan te verwerken in een Nederlandstalige rap.’

Wij zijn meteen hard op zoek gegaan naar een goede Nederlandstalige rapper om dit samen met Bram op te pakken en gaan hier een mooie muzikale wens van maken!

Wensen kunnen wij laten uitkomen met steun van onze donateurs.

Dank je wel!
Het maakt echt verschil.

‘Ik ben Marije, 40 jaar en woonachtig in het mooie Ugchelen. 

Mijn leven was heel fijn, we genoten met ieder die ons lief was ontzettend van het leven. Tot ik op 21 juni 2022 de alles verpletterende diagnose borstkanker kreeg. Zonder iets gemerkt te hebben zat er een tumor van rond de 10 cm in mijn rechterborst en een bult in mijn oksel. Vol ongeloof en ik shock ben ik van onderzoek naar onderzoek gegaan en kreeg ik het voorstel genezend behandelt te worden. 
Echter wel 16 chemos, dubbele borstamputatie, bestralingen en aanvullend 7 jaar hormoontherapie. 
Aangezien ik graag zelf de touwtjes in handen heb, mocht ik in overleg met de artsen nog wel op vakantie en heb ik mij later ook in het Antoni van Leeuwenhoek laten opereren. 
Inmiddels zit ik in de laatste bestraling fase en het gaat goed. Ik mag van geluk spreken dat ik energiek gebleven ben en de behandelingen lichamelijk goed kon verdragen. Mijn man heeft mij ten alle tijden gesteund en is met elk ziekenhuisbezoek meegegaan. Ik vind het vooral heftig voor hem, langs de zijlijn staan, terwijl alles om je heen anders aan het worden is.. Chris blijft positief en heeft mij er doorheen geloodst (met zijn eigen netwerk die voor hem zorgt).
Het is hartverwarmend hoe mijn man en ik gesteund zijn op emotioneel en praktisch vlak oa door eten te brengen, elke dag appjes, op onze hond passen, bloemen, kaarten en veel kado’s. Maar het meest waardevol zijn de momenten van verbinding aan de keukentafel met muziek erbij. 
Wij kijken uit naar de toekomst en willen het leven en de liefde vieren. 

Ik heb Stichting NGNG benaderd omdat ik ieder die ons bij heeft gestaan wil bedanken. 
Hoe leuk zou het zijn om een eigen festival in de tuin te hebben, inclusief optredens, een dixie en een cocktailbar. Carpe diem!’

Binnenkort krijgt Marije haar eigen festival met veel muziek!
Met plezier zijn we alles aan het organiseren en hopen dat ze er hard van mag gaan genieten.

Wensen kunnen wij laten uitkomen met steun van onze donateurs.

Dank je wel!
Het maakt echt verschil.

‘Mijn naam is Paul Seelen, getrouwd met Laura en wij hebben 2 kinderen, Charlotte van 11 en Sebastiaan van 6 jaar. Anderhalf jaar geleden kregen wij te horen dat Laura borstkanker heeft en 2 weken daarna en een paar onderzoeken verder bleek dit uitgezaaid te zijn naar haar rugwervels en bekken. 

Samen hebben wij het vaak over het bekende nummer van Danny Vera waarin gezongen wordt:
”Here we Go…..” 
Dit klinkt hier iedere keer in huis al we weer voor een uitdaging staan.
Wij volgen al een tijd zijn muziek en voor Laura stond het bezoeken van een show van hem al lange tijd op de agenda maar het kwam er maar niet van. 
Wij zijn enorm dankbaar dat wij via de Stichting No Guts No Glory alsnog de mogelijkheid hebben Danny Vera te gaan zien in Tivoli Utrecht aangezien dit al uitverkocht was. 
Muziek Saves! 
Muziek brengt samen en verbindt elkaar.’

Niet alleen gaan ze naar het concert van Danny Vera in Tivolivredenburg, maar ze mogen ook vooraf een hapje gaan eten samen, omdat een avondje uit er al heel lang niet van is kunnen komen. 
Wij wensen Paul en Laura ontzettend veel plezier toe!

Wensen kunnen wij laten uitkomen met steun van onze donateurs.

Dank je wel!
Het maakt echt verschil.

‘Ik ben Eva, 24 jaar en woon samen met de meest fantastische man Matthijs. Sinds 02-05-2022 mag ik hem man noemen want toen zijn wij getrouwd. Ons leven ziet er sinds 16-03-2021 niet meer zo schitterend uit zoals wij dat voor ogen hadden.

Op 22-jarige leeftijd kregen wij een enorme klap. 
“Eva je hebt longkanker.” 
Dit kwam naar aanleiding van een groeiende bult in mijn nek. De grond zakte onder mijn voeten weg en toch voelde ik de kracht om kankervrij te worden. Helaas kreeg ik één week later het nieuws dat ik niet meer zou gaan genezen. BAM daar is de klap nog twee keer zo hard. Op dat moment denk je dat je gelijk dood gaat maar dat was gelukkig niet zo. 

Al snel startte op 01-04-2021 mijn eerste chemo. Ze hadden mij verteld dat dit een zware chemo was maar ik bleef mijn leven leven zoals altijd (te veel dus) en na 3 dagen kon ik mij melden op SEH. Daar leerde ik luisteren naar mijn lichaam. 

In oktober 2021 dacht ik dat het voor mij gedaan was, ik moest stoppen met school en de kanker bleef maar groeien. Ze hadden nieuwe onderzoeken gedaan en daarbij kwam een goede uitslag; een mutatie. 
Door de medicatie voor deze mutatie knapte ik helemaal op, deze kreeg ik van december 2021 t/m juni 2022, daarna kreeg ik andere medicatie omdat de er geen werking meer was van de vorige, tot oktober 2022. Helaas kwamen ze er toen achter dat ik uitzaaiingen in mijn hoofd had gekregen en kreeg ik bestraling. 
Ik kreeg een prognose van 8 maanden (al zeg ik tegen iedereen 1 jaar want dat klinkt langer). 

De bestraling was erg zwaar want ik moest toen elke dag van Tilburg naar Rotterdam, en mijn conditie was niet al te best. Tijdens de bestraling kreeg ik ook chemo en inmiddels hou ik daar onderhoudskuren aan over. 

Helaas begin ik mij steeds slechter te voelen en af te takelen. Mijn wens is om 25 jaar op 11 mei nog te halen en iedereen nog 1 keer te zien. Omdat ik nu nog, wel met veel rusten, eruit kan, wil ik het nu vieren. Dan ben ik nog ‘fit’ voor mijn doen. Ik denk dat ik in mei niet meer fit genoeg ben en minder kan genieten omdat ik dan mijzelf in de weg zit. 
Ik vind het belangrijk om de mensen de ik lief heb nog 1 keer te zien. Zo voelt het helemaal voltooid en als ik dan moet gaan, dan heb ik de mensen die ik graag nog wil zien voor het laatste gezien en zo kan ik rustig gaan.  

Al maanden twijfel ik om een afscheidsfeest te geven. En hoe moet ik het invullen? Want wanneer doe je dat? Ik stelde het elke keer uit en had het wel in mijn hoofd ook kostte het organiseren best wel wat energie. Toen Ellen van Stichting No Guts No Glory van het plan hoorde was ik haar onwijs dankbaar dat ze mij met de stichting aan één van mijn laatste wensen wil helpen. 
Zo kan ik met al mijn geliefden nog 1 keer uit mijn dak gaan op alle soorten muziek.’

Lieve Eva, we zijn met spoed aan de slag gegaan met jouw wens, binnen een dag is er al veel geregeld; locatie, foodtruck, je eigen festivalbandjes, silent disco, een visagiste en de rest zijn we nog druk mee bezig want we pakken flink uit voor jouw laatste feest. 
We gaan er samen met jou en je geliefden, een groots en prachtig muziekfeest van maken over 3 weken!

Wensen kunnen wij enkel uit laten komen met steun van onze donateurs.

Dank je wel!
Het maakt echt verschil.

‘In 2020, op 32 jarige leeftijd, kreeg ik te horen dat ik twee tumoren had in mijn borst. 
Nieuws dat je nooit wilt horen, maar zeker niet wanneer je in de bloei van je leven zou moeten staan.

Mijn hele zijn werd opgeschud, ontaard en ontworteld. Muziek is altijd als een katalysator voor mijn emoties geweest. Ik verwerk vooral heel veel door met mijzelf te praten en een playlist van “mijn persoonlijke therapeuten” op repeat. 

Muziek hield mij voor kanker, tijdens kanker en na kanker op de been. 
Het was er altijd voor mij, altijd afgestemd op mijn gevoel, en altijd zonder oordeel. 
Ik vond erdoor begrip en herkenning en troost, het hielp mij de soms nodige tranen toch te laten gaan, maar het hielp mij ook om gemotiveerd te blijven, of in slaap te vallen. 
Ik zou niet liegen wanneer ik vertel dat ik voor ieder moment in mijn leven wel een liedje kan oproepen. Een hele soundtrack zou ik kunnen vullen, gevuld met (bijna) alle genres en artiesten uit alle uithoeken. Ik zou ook niet liegen, als ik meer dan eens, songteksten heb gebruikt om mijn gevoel op papier te krijgen..
Ik overleefde kanker en mag me onder de gelukkigen prijzen die nog een kans op het leven krijgen.

Begin 2023 kreeg ik de schrik van mn leven toen de huisarts en oncoloog dachten dat de kanker terug was. Gelukkig bleek het na alle onderzoeken niet zo. Maar er gebeurde daardoor iets binnen in mij en dat laat niet los. In afwachting van de resultaten, kon ik alleen maar denken, ik wil op 1 dag iedereen bij elkaar hebben van wie ik zoveel hou en die zo klaar hebben gestaan voor me. Ik was in feb 2020 voor de liefde verhuisd naar Groningen, in juli van dat jaar kreeg ik de diagnose. We zouden trouwen dat jaar, op huwelijksreis, mijn familie (uit het buitenland) en vrienden zouden komen. Maar eerst kwam corona en toen kanker.
Niets van deze wensen kwam uit. 
We zijn 1 week na de diagnose vluchtig getrouwd, stiekem thuis met een handjevol mensen gevierd, want dat mocht toen niet. De helft van mijn kernfamilie woont op Curaçao en kon er daarom niet bij zijn, mijn eigen moeder was er niet eens bij.

Ik kijk echt op die dag terug als een verdrietige dag ipv een viering. Ik heb een enorm liefdevolle groep vrienden, familie en lotgenoten/collegae die mij zo enorm hebben gedragen tijdens de kanker, ervoor en ook erna. Ik wil het leven zo vurig met ze vieren! Ik wil ze laten weten en voelen hoeveel ik hun liefde en zorg heb gewaardeerd, ik wil zoveel zeggen en hoe kan dat beter dan met muziek! Omringd door de liefde van de mensen van wie ik zoveel hou is wanneer ik mij het allerbeste voel. Ik wil niet wachten totdat het te laat is om aan iedereen te laten weten hoeveel ik van ze hou. 

Ik heb 1 nummer die echt mijn gevoel voor mijn man in 4 minuten het beste omschrijft. Ik wil hem dolgraag hiermee verrassen en de rest van de avond wegdansen op alle jaren 90’s klassiekers voor al mijn andere grote liefdes die ik deze avond bij mij wil hebben. Deze avond draait om ons allemaal, om liefde, om vriendschap, om het leven te vieren en te ervaren dat we leven! Liefs,

Hannah’

Deze wens laten we binnenkort uitkomen in een prachtige locatie in het noorden van ons land.
We hebben een voor Hannah heel bijzondere band geboekt, die iedereen zal kennen, maar we nog even geheim houden omdat ze haar man hiermee wil verrassen.
Zij gaan deze avond optreden en dan natuurlijk ook haar speciale nummer zingen.
Voor haar, en iedereen die zij zo lief heeft.
We gaan het mooi maken Hannah!

Wensen kunnen wij enkel uit laten komen met steun van onze donateurs.

Dank je wel!
Het maakt echt verschil.