Melissa en Madelief naar Lowlands!
Afgelopen weekend lieten we deze wens uitkomen.
Na een ongelooflijk k-jaar vol kanker en behandelingen was het vorige week vrij onwerkelijk dat we nu écht onze koffer voor Lowlands gingen pakken. Koffer, ja. Want eerlijk: we waren bepakt alsof we drie weken naar Ibiza gingen. (spoiler alert: we hadden écht te veel spullen mee – de verwachte 3 gedragen outfits per dag bleef er bij 1 omdat we te moe waren om terug te lopen naar de tent).
Vrijdagochtend. We ontwaken thuis na een nacht amper slaap omdat we zo excited zijn om naar Lowlands te gaan. Melissa’s vader rijdt ons richting Biddinghuizen, terwijl wij met elke kilometer zenuwachtiger en blijer tegelijkertijd worden. WE GAAN ECHT! Alleen al het aanrijden op het parkeerterrein van de Gllamping voelt als een ware VIP-ervaring. Terwijl we stapvoets langs de meute rijden horen we gefluister “misschien komen ze wel optreden”. Nou, zo voelde het dus wel.
Op de Gllamping voelt iedereen zich een ware ster! En wát een ervaring is het! Zo eentje die eigenlijk helemaal niet goed voor je is, want hoe kun je nu ooit nog op de normale festivalcamping slapen? Meerdaagse festivals zijn heftig, maar nét even beter vol te houden als je slaapt in een normaal bed (die je dus niet zelf hoeft mee te nemen) en wakker kunt worden met een bubbelbad, sauna en meditatiesessie. Onze miniyurt had een prullenbakje! Stoelen en een houten vloer!!! Dekbedovertrekken met gezellige printjes! Een nachtlampje! Stopcontacten! Voor Lowlands-veteranen die gewend zijn om op een lek luchtbed te slapen en 4 dagen niet te douchen, was dit echt het meest luxe OOIT. En eerlijk, ook de enige manier waarop je met of na kanker een festival vol kunt houden. Elke keer als de prikkels ons te veel werden konden we ons even terugtrekken op de Gllamping. Zó heerlijk!
Om het helemaal af te maken had Stichting No Guts No Glory óók nog eens een zak vol munten voor ons gekocht. Dus in plaats van alleen maar patat of koude knakworsten bij de tent naar binnen te schuiven, konden we nu heel decadent al het eten proeven dat Lowlands te bieden had. Voedingsstoffen, hallo!
Zondagnacht kwamen we natuurlijk alsnóg uitgeput (maar vooral gelukkig!) thuis, maar zonder deze meest luxe ervaring waren we waarschijnlijk vrijdagmiddag alweer overprikkeld naar huis gegaan. Dus, Stichting No Guts No Glory, bedankt voor deze unieke ervaring!
Heel graag gedaan lieve meiden!
Help jij ons mee om muzikale wensen uit te laten komen?
Dank je wel, want het maakt echt verschil.
En volg ons ook op Instagram