Dag lieve Dennis
Op 19 maart heeft Dennis (Berkie) zijn lieve vrouw en mooie leven moeten loslaten.
Hij is 48 jaar geworden.
Vorig jaar mochten we Dennis en zijn vrouw Peggy leren kennen. Ze vroegen onze hulp om een festival te organiseren, tijdens coronatijd, omdat Dennis graag nog één keer wilde genieten van livemuziek, bier en worstenbroodjes, samen met zijn familie en vrienden.
Op 27 november kreeg hij zijn festival (https://www.stichtingngng.nl/2021/11/29/wens-voor-dennis-deel-2/) en wat heeft hij daar nog hard van genoten.
Nog geen twee weken geleden gaf Dennis aan dat het nu wel snel bergafwaarts ging. Meer pijntjes, minder eetlust en sneller moe. Het besef dat de laatste fase was gekomen.
Het was verdrietig om te lezen, wist even niet de juiste woorden te vinden en stuurde als reactie in hoofdletters: ‘MAAR KAN JE NOG WEL WORSTENBROODJES ETEN?’ Hij moest daar hard om lachen en reageerde dat Peggy echt nét had gevraagd of hij daar zin in had.
Mooi zo.
Blijven genieten van wat er is tot het einde.
Dat heeft hij gedaan.
Net als dat hij oog bleef houden voor alles en iedereen om hem heen. Hij vroeg vaak hoe het met mij ging en mijn kinderen. Had interesse in alle andere begunstigden van de stichting en hun wensen. Stuurde vrolijke selfies als hij naar het ziekenhuis moest, en enthousiaste verhalen als hij broeder Nick weer had, die net als hij een enorme muziekliefhebber bleek te zijn. Nooit heeft hij geklaagd, maar bleef optimistisch en dankbaar voor elke extra week die hij mocht krijgen.
Lieve Berkie, dank je wel dat je er was.
Ik hoop dat er worstenbroodjes zijn waar jij nu bent.
Heel veel kracht gewenst aan je fantastische vrouw Peggy.
Jullie hebben het echt heel mooi gemaakt samen.
Liefs,
Ellen Gerritsen en het hele team van No Guts No Glory