Yoeki naar Suzan & Freek
Kijk de zon die danst op de ramen’ aldus Suzan & Freek in ‘Onderweg Naar Later’. Een liedje dat we iedere keer weer afspeelden onderweg naar onze volgende bestemming. Bouwe (34) en ik (32) woonden anderhalf jaar in een camper en ontdekten hiermee zonnig Europa & Afrika. Een lied waarbij het deuntje in je hoofd blijft zitten en de Nederlandse taal ons iedere keer weer even terug naar ons thuisfront bracht.
Aan onze fantastische Vanlife kwam begin dit jaar een abrupt einde toen ik op de Ferry van Marokko naar Italië ineens overal opgezette lymfeklieren voelde. Onze werkelijke droom veranderde in een split second in een nachtmerrie. We moesten onze ‘home on wheels’ radicaal inruilen voor Nederlandse ziekenhuizen, ziekenhuisbedden en diverse artsen. Half mei ben ik de strijd aangegaan tegen lymfeklierkanker. Ik heb nog nooit zo veel tijd in onze slaapkamer doorgebracht – mensen die mij kennen weten dat dat echt niks voor mij is – de chemo’s maakten mij ontzettend ziek en al mijn levenslust leek ineens verdwenen. Ik vond niks meer grappig en kon bijna nooit meer een lach op mijn gezicht toveren. Behalve als Bouwe ineens weer ‘Onderweg Naar Later’ door onze speakers heen blies. Dan kwamen de warme herinneringen terug van onze fantastische reis waarbij we iedere keer alle liedjes van Suzan&Freek meezongen in onze oh zo gezellige bus. De chemo’s zitten er nu gelukkig op en ik ben sinds kort officieel ‘kankervrij’ verklaard. Mijn wens is dan ook om met Bouwe en (schoonzusje) Pien (onze steun en toeverlaat – tijdens onze reis maar zeker ook tijdens dit k*t traject) naar Suzan & Freek te gaan in de Ziggo Dome, zodat we weer terug kunnen dromen naar Vanlife. Leuke herinneringen kunnen ophalen in plaats van volledig ‘overleven’, want we kunnen nu eindelijk weer ‘Dromen in Kleur‘ Liefs, Yoeki
Afgelopen weekend hebben we de wens van Yoeki uit laten komen.
Duizendmaal dank aan Stichting No Guts No Glory. We hebben een onvergetelijke middag gehad bij Suzan&Freek in de Ziggo Dome. We hebben heerlijk gedanst, meegezongen en voor het eerst in lange tijd een paar uur niet aan ‘kanker’ gedacht. Voor eeuwig dankbaar voor dit mogelijk en het ‘makkelijk’ maken. We zaten namelijk op TOPplekken in de Ziggo Business Lounge, hoefde daardoor niet in de rij te staan en konden gemakkelijk naar de WC. Nu zijn er weer te gekke nieuwe leuke grote herinneringen bij deze muziek in plaats van de hele kleine lichtpuntjes in de donkere chemo dagen. Liefs xo
Ontzettend graag gedaan!
Wil je ons steunen?
Heel fijn, dank je wel!