Hannah’s wens

‘In 2020, op 32 jarige leeftijd, kreeg ik te horen dat ik twee tumoren had in mijn borst. 
Nieuws dat je nooit wilt horen, maar zeker niet wanneer je in de bloei van je leven zou moeten staan.

Mijn hele zijn werd opgeschud, ontaard en ontworteld. Muziek is altijd als een katalysator voor mijn emoties geweest. Ik verwerk vooral heel veel door met mijzelf te praten en een playlist van “mijn persoonlijke therapeuten” op repeat. 

Muziek hield mij voor kanker, tijdens kanker en na kanker op de been. 
Het was er altijd voor mij, altijd afgestemd op mijn gevoel, en altijd zonder oordeel. 
Ik vond erdoor begrip en herkenning en troost, het hielp mij de soms nodige tranen toch te laten gaan, maar het hielp mij ook om gemotiveerd te blijven, of in slaap te vallen. 
Ik zou niet liegen wanneer ik vertel dat ik voor ieder moment in mijn leven wel een liedje kan oproepen. Een hele soundtrack zou ik kunnen vullen, gevuld met (bijna) alle genres en artiesten uit alle uithoeken. Ik zou ook niet liegen, als ik meer dan eens, songteksten heb gebruikt om mijn gevoel op papier te krijgen..
Ik overleefde kanker en mag me onder de gelukkigen prijzen die nog een kans op het leven krijgen.

Begin 2023 kreeg ik de schrik van mn leven toen de huisarts en oncoloog dachten dat de kanker terug was. Gelukkig bleek het na alle onderzoeken niet zo. Maar er gebeurde daardoor iets binnen in mij en dat laat niet los. In afwachting van de resultaten, kon ik alleen maar denken, ik wil op 1 dag iedereen bij elkaar hebben van wie ik zoveel hou en die zo klaar hebben gestaan voor me. Ik was in feb 2020 voor de liefde verhuisd naar Groningen, in juli van dat jaar kreeg ik de diagnose. We zouden trouwen dat jaar, op huwelijksreis, mijn familie (uit het buitenland) en vrienden zouden komen. Maar eerst kwam corona en toen kanker.
Niets van deze wensen kwam uit. 
We zijn 1 week na de diagnose vluchtig getrouwd, stiekem thuis met een handjevol mensen gevierd, want dat mocht toen niet. De helft van mijn kernfamilie woont op Curaçao en kon er daarom niet bij zijn, mijn eigen moeder was er niet eens bij.

Ik kijk echt op die dag terug als een verdrietige dag ipv een viering. Ik heb een enorm liefdevolle groep vrienden, familie en lotgenoten/collegae die mij zo enorm hebben gedragen tijdens de kanker, ervoor en ook erna. Ik wil het leven zo vurig met ze vieren! Ik wil ze laten weten en voelen hoeveel ik hun liefde en zorg heb gewaardeerd, ik wil zoveel zeggen en hoe kan dat beter dan met muziek! Omringd door de liefde van de mensen van wie ik zoveel hou is wanneer ik mij het allerbeste voel. Ik wil niet wachten totdat het te laat is om aan iedereen te laten weten hoeveel ik van ze hou. 

Ik heb 1 nummer die echt mijn gevoel voor mijn man in 4 minuten het beste omschrijft. Ik wil hem dolgraag hiermee verrassen en de rest van de avond wegdansen op alle jaren 90’s klassiekers voor al mijn andere grote liefdes die ik deze avond bij mij wil hebben. Deze avond draait om ons allemaal, om liefde, om vriendschap, om het leven te vieren en te ervaren dat we leven! Liefs,

Hannah’

Deze wens laten we binnenkort uitkomen in een prachtige locatie in het noorden van ons land.
We hebben een voor Hannah heel bijzondere band geboekt, die iedereen zal kennen, maar we nog even geheim houden omdat ze haar man hiermee wil verrassen.
Zij gaan deze avond optreden en dan natuurlijk ook haar speciale nummer zingen.
Voor haar, en iedereen die zij zo lief heeft.
We gaan het mooi maken Hannah!

Wensen kunnen wij enkel uit laten komen met steun van onze donateurs.

Dank je wel!
Het maakt echt verschil.