Sacha’s (12) laatste wens

Afgelopen vrijdag werd ik op het schoolplein aangesproken door juf Lindy. Of er met spoed een wens georganiseerd kon worden voor Sacha, die op dezelfde school als mijn kinderen zat en die ik ken van het voorbij rennen en spelen op het schoolplein en in de buurt.

Sacha, 12 jaar, zou afgelopen week gestart zijn op de middelbare school. In plaats daarvan was hij thuis, samen met zijn lieve ouders en uitbehandeld voor leukemie.

Nog zo graag wilde hij in een achtbaan, dus regelden we binnen een dag dat hij dit kon doen, samen met zijn vriendje Marin, met behulp van VR-technologie en met grote dank aan TamTu van Vertigo Games. Ze hadden veel lol en via een koppeling naar de tv konden ouders meekijken met wat zij zagen via de VR-bril.

Hilde, zijn moeder, was gisteren jarig en het bleek dat Sacha nóg een wens had. Hij wilde heel graag dat zij het zou vieren, inclusief taarten, bloemen, haar lievelingseten en… Sacha wilde haar een bijzonder cadeau geven. Dat het balkon helemaal opgeknapt zou worden met mooie meubels en planten, zodat zij een plekje zou krijgen zich terug te kunnen trekken.

Uiteraard wilden we dit doen, hadden alles geregeld en toen kwam dinsdag, de dag voor haar verjaardag, het intens verdrietige telefoontje, dat Sacha los had moeten laten. Wat hadden we dit gezin meer tijd gegund met elkaar.

Gisteren wilde Hilde toch dat de wens van haar zoon door zou gaan, dus ging ik, samen met Lies (goede vriendin van de familie) langs hun huis. Om alles te brengen, wat dubbel voelde, maar ook bijzonder, want dit is wat Sacha wilde.

Moeder kreeg een kaart met daarop de wens die Sacha had voor haar. Dat wij, op een moment dat zij daar klaar voor is, een professioneel bedrijf laten komen om het balkon zo prachtig mogelijk te maken.

Er zijn geen woorden van troost als je jouw kind zo jong moet verliezen, maar te weten dat haar zoon dit voor haar wilde, vond ze erg mooi.

In alle andere gevallen delen wij altijd foto’s van de wens.
Ik ga er vanuit dat iedereen snapt dat dit nu niet gepast is.
Wel willen we een foto delen van waar de ouders uit het raam op uitkijken.
Zoveel mensen en kinderen die dit gezin een warm hart toedragen, het raakt:

Alle kracht en liefde gewenst aan in het bijzonder zijn ouders, de vriendjes van Sacha en iedereen die zo dol op hem was.

Liefs,
Ellen en het team van Stichting No Guts No Glory

Help jij mee wensen uit te laten komen?
https://www.stichtingngng.nl/doneer-nu/
Dank je wel.