Gitaar en muzieklessen voor Charity!

Gisteren is onze vrijwilliger Peter afgereisd naar Mill om Charity te verblijden met een hele mooie gitaar.

Met veel dank aan Paul de Zeeuw van https://www.theguitarmaster.nl/, die ons heeft geadviseerd welke gitaar het beste zou zijn voor Charity.

Charity heeft een paar dagen voordat we de gitaar gingen brengen zelf een stuk geschreven, waarin ze uitlegt hoeveel deze actie voor haar betekent:

‘No matter how cold the winter, there’s a springtime ahead’ (Pearl Jam) 

Vorig jaar 16 december kreeg ik de diagnose borstkanker. Vervolgens ben ik in een gigantische mallemolen terecht gekomen, de hele mikmak: chemo’s, operatie en op het moment van schrijven zit ik in het bestralings traject, 18 gehad, nog 2 te gaan, dus dit kan ik ook bijna afronden en dan zijn we ook een jaar verder. 

Corona heeft het er allemaal niet makkelijker op gemaakt, na zo’n 3 maanden chemo werd dit stilgelegd ivm lage weerstand, want het risico op Corona moest minimaal blijven omdat ik dit er echt niet bij kon hebben.
Tijdens de tussentijdse scan, (controle of de tumor zodanig geslonken zou zijn om eventueel al te kunnen opereren), bleek de tumor bleek nog te groot, dus opereren zou teveel risico’s met zich meebrengen.
Alle chemo had nog niet gedaan wat het zou moeten doen, maar had wel voor andere ellende gezorgd.
Mijn energielevel van 100 naar 0 in no time, volledige haaruitval, gewichtstoename en een shitload aan andere, soms vage, klachten. 

Een ander behandelplan dan maar, 3 maanden lang anti-hormoontherapie in de vorm van dagelijks 1 tabletje, maar wat had ik dit onderschat, dit was heel zwaar, voor m’n lichaam maar ook psychisch, ik werd kunstmatig in de overgang gebracht met de daar bijbehorende klachten, niet grappig, en uiteindelijk had dit ook weer een negatief resultaat op de tumor, zodat ik, na een half jaar, terug aan de start stond, alles voor niks, tenminste, zo voelde het. 

Weer opnieuw chemo, 9 kuren, dezelfde ellende..maar ik probeerde natuurlijk wel positief te blijven, viel niet altijd mee maar, niemand heeft gezegd dat het makkelijk zou zijn.. 

Dan ook nog de pech dat ik m’n enkel brak, met  temperaturen van 40 graden buiten, binnen blijven dus met alle overgangsklachten en opgezwollen been in het gips, leuk is anders.
Vervolgens ook door Corona m’n baan kwijt geraakt, helaas, dat kleine stukje zekerheid wat ik op dat moment nog had..weg…heel zonde want het was een hele leuke baan met leuke en lieve collega’s, bedrijfstechnisch gezien wel te begrijpen.

Heb gelukkig heel veel support van familie en vrienden, veel kaartjes, lieve berichtjes, bloemen werden bezorgd en de mentale steun wat me heel veel kracht gaf! Ik ben iedereen ook zo ontzettend dankbaar! Tuurlijk kreeg ik ook wel wat bezoek, veilig op afstand in m’n tuin, op m’n goede dagen, want die waren er natuurlijk ook.
Maar het was een vrij eenzame periode, en wat is nou fijner dan een echte knuffel, of even tegen iemand aan lekker uithuilen, maar helaas. Die Corona.. 

Maar hoera, er was ook even een moment van versoepeling van de maatregelen, terrassen mochten “open”, weer wat evenementen werden georganiseerd,  dus heb toch weer wat optredens mee kunnen pikken van een van m’n favoriete bands en met een leuke vriendengroep een weekendje op de camping, dat heeft me heel erg goed gedaan, 1 woord: liefde! 

En al die tijd heeft sowieso muziek mij er doorheen gesleept, want Music Heals!! Dat is gewoonweg een dik feit. 
Muziek, liefst altijd en overal. 

En dan komt deze stichting op m’n pad, een vriend stuurde het linkje door over deze actie, of het wat voor mij zou zijn.
Ik ben er meteen ingedoken en dacht, ik stuur een mailtje, waarom niet?

Ben blij dat ik het gedaan heb!
De dag erna werd ik al gebeld door Ellen: ik ben 1 van de gelukkigen, vervolgens een heel fijn gesprek gehad, voelde meteen heel vertrouwd, dat voelde goed. 

En toen is het balletje heel snel gaan rollen…

Deze week is het  dus gewoon eigenlijk een feestweek, bestralingen worden afgerond en dan is het gedaan. Tijd voor het grote herstel, ik ben er klaar voor, ik ga m’n leven weer oppakken! 
En deze week wordt er dus ook een gitaar gebracht, die krijg ik gewoon (!!!) plus een jaar lang les, een jaar lang (!!!),  de 1ste les start in januari!! Hoe vet!!! Beter kan het nieuwe jaar niet beginnen.
Ik kan straks gewoon m’n favoriete songs zelf spelen, en die heb ik genoeg, haha.
Ik heb er zin in!

Omdat tijdens het kennismakingsgesprek Charity had aangegeven dat ze het zo ontzettend mist om armen om haar heen te voelen, hadden we ons knuffelscherm meegenomen.
Eindelijk kon ze haar lieve vriendin Veronique weer even vasthouden!

In de eerste week van het nieuwe jaar gaan we het knuffelscherm nog een keer brengen, zodat ze ook de armen van andere geliefden om zich heen kan voelen.

We vinden het fijn dat we dit allemaal voor Charity hebben kunnen doen en hopen dat het leren gitaar spelen, haar kracht gaat geven om haar herstel aan te gaan.