Dag lieve Mo

Michiel, de broer van Maurice Kusters (maar iedereen noemt hem Mo) bracht ons het verdrietige nieuws dat Mo is overleden.

Mo kreeg een jaar geleden de diagnose darmkanker met uitzaaiingen naar de lever. Hij hield ontzettend veel van muziek en was een bekende in de muziekwereld.
Samen met Moniek en Jeroen, goede vrienden van Mo waren we bezig om een mini festival voor hem te organiseren in de Mezz.
Een avond gevuld met zijn favoriete mensen en muziek en favo plek.
De datum was er, 15 november, de bands hadden bevestigd en alles was geregeld. Met grote dank aan de Mezz en in het bijzonder Dennis Boot, die uitgebreid de tijd nam om te overleggen, mee te denken en alles mogelijk liet zijn vanuit de Mezz.
Mo keek er ontzettend naar uit.

De afgelopen twee weken ging Mo helaas hard achteruit.
We hoopten dat het een kwestie van medicijnen opnieuw afstemmen was, maar omdat we met de dag meer zorgen mee kregen over zijn situatie, besloten we toch al iets anders te gaan organiseren.
Mo vond de cover No Guts No Glory, die wij laatst hebben uitgebracht, heel erg gaaf. Terwijl hij werd opgenomen in het ziekenhuis, werden zoveel mogelijk van zijn vrienden en familie benaderd of ze een video wilden opsturen waar zij ‘No Guts No Glory’ meezongen. Daar werd massaal gehoor aan gegeven en de ene na de andere video werd gestuurd. Het was hartverwarmend om te zien.
Onze vrijwilliger Peter van Elderen verzamelde alle filmpjes en maakte er een hele mooie video van. Met de muziek van ons nummer eronder.
Het was bedoeld als steuntje in de rug en gelukkig heeft Mo deze video nog kunnen zien in het ziekenhuis.

Zaterdag hoorden we dat Mo echt heel hard achteruit ging.
Ellen heeft toen meteen een spoedoproep gedaan op Twitter, om te zorgen dat er z.s.m. nog 2 kettinkjes gemaakt konden worden met een foto van hem en Hannah.
Hannah en Mo hebben namelijk een hele speciale band, ze zien elkaar als vader en dochter en we wilden heel graag iets moois voor ze doen.
De kettinkjes zouden maandag klaar zijn, opgehaald worden in Zeeland en direct naar Mo en Hannah gebracht worden.
Maar Mo is zondag verdrietig genoeg overleden.

Vandaag is Mo naar zijn eigen huis gebracht. Waar familie en vrienden afscheid kunnen nemen.
Hannah heeft vanmiddag de twee kettinkjes gekregen.
De ene heeft ze bij zichzelf en de ander heeft ze, samen met haar moeder en zus van Mo, bij hem omgedaan.
We hopen dat het haar een beetje troost mag brengen, om hem op deze manier bij haar te kunnen dragen.

Mo hadden we zo hard zijn eigen festival gegund, maar we hopen dat we hem toch wat bijzonders hebben kunnen geven.
We willen de familie en vrienden van Mo ontzettend veel sterkte en liefs toewensen met dit grote verlies.