Dag lieve Sabine
Onze lieve 15-jarige begunstigde Sabine is overleden in de ochtend van 8 mei 2017. Een persoonlijk bericht van Ellen Gerritsen:
Meestal ben ik best aardig met woorden maar nu vind ik het moeilijk, voor jou ga ik het toch proberen want je verdient het mooiste verhaal.
Zaterdag was ik nog bij je en het was zo fijn en bijzonder. De zon scheen en je broer Sol besloot dat jij lekker naar buiten moest dus dat gebeurde. Met bed en al lag je heerlijk tussen je lieve ouders, Sol, opa en oma. Ik hoop dat tijdens de momenten dat je sliep, door de zon en zachte wind op je gezicht in de tuin, je in jouw dromen aan het surfen was. Iets wat je zo graag deed.
Samen met je familie lazen we kaarten aan je bed. Niet normaal hoe jij mensen in beweging hebt gekregen want in één week tijd zijn er 50.000 kaarten bezorgd. Je stond op ontelbaar veel nieuwssites, in veel kranten en haalde zelfs de internationale pers. Engeland, Amerika en zelf Australië. Voor alle lezers van dit bericht: weet dat Sabine en haar familie oneindig dankbaar zijn voor alle liefde die is gestuurd en dat elke kaart wordt gelezen.
Mijn dochter en jij deelden een grote passie, Harry Potter. Jullie stuurden elkaar Potter gerelateerde berichtjes en zelfs toen jij een keer heel ziek was en wist dat mijn meisje dat ook was, nam je de moeite haar een zelf opgenomen filmpje te sturen van Felix de Feniks uit Potter, omdat hij helende krachten heeft. Dit vond ik typisch iets voor jou, ondanks al je eigen sores, de ruimte in je hart hebben voor een ander.
Toen ik mijn dochter had verteld dat jij echt niet meer beter zou worden was ze heel verdrietig en ook heel boos. “Waarom mama? Ze is pas 15, het is STOM en oneerlijk! Stomme rotkanker!” Nadat ik haar had vastgehouden rende ze huilend naar haar kamer en kwam vastberaden terug. “Hier mam, deze toverstaf moet je aan Sabine geven, die moet mee met haar, straks, in haar kist, beloof je het?”
Eergisteren reisde ik dus af naar Hulst. De toverstaf in mijn rugzak. Dat ding heeft een knopje en als je daarop drukt komt er een lichtje en geluidje uit. Het was druk in de trein en elke keer als ik even tegen de trein deur stootte hoorde het hele balkon dus dat geluidje, iets waar jij in ieder geval nog om hebt moeten lachen toen ik het vertelde.
Ik gaf jou de staf en vertelde het verhaal en je hebt ‘m niet meer losgelaten. Ook buiten in de tuin, als we dachten dat je sliep hief jij je hand, drukte op het knopje en zwaaide met je staf. Je zorgde ervoor dat wij moesten lachen, en hoe. Humor tot het eind.
Lieve Sabine, vanochtend ben je in het bijzijn van je ouders gegaan, met de toverstaf in je handen en jouw muziek op de achtergrond, Ed Sheeran. Vandaag draai ik dat de hele dag. En met mijn ogen dicht zie ik je zwaaien met je staf. Maar eigenlijk deed je dat altijd al, magie verspreiden, want je hebt de harten van ontelbaar veel mensen weten te raken. In de mijne zal je voor altijd blijven.
<3
Ellen Gerritsen,
Namens het bestuur en vrijwilligers wensen wij Peter, Ilse, Sol, Rosanne, Inti, Rivaldo en iedereen die dichtbij Sabine stond, alle kracht en liefde van de wereld toe.