No Guts No Glory begunstigde Lout overleden

Persoonlijk bericht van voorzitter Stichting No Guts No Glory Ellen Gerritsen:

In de nacht van 1 op 2 juni is Lout, onze prachtige, lieve begunstigde, overleden. Thuis, omringd door haar verloofde Eric en familie.

November 2015 kwam Lout met Eric mijn huis binnenlopen en daarmee in mijn hart. Ze kwam voor een intake gesprek om begunstigde te worden van No Guts No Glory. Een bijzondere en mooie jonge vrouw, in de bloei van haar leven. Lout vertelde dat ze eerder dat jaar een epileptische aanval had gehad op haar werk. Dat ze naar het ziekenhuis moest en daar uiteindelijk de diagnose hersentumor graad 4 (glioblastoma multiforma) kreeg, met een zeer slechte prognose.

Het contrast met hoe ze inmiddels stralend met één van mijn tweelingbaby’s op schoot zat terwijl ze dit vertelde kon niet groter zijn.

Samen met Eric had ze al helemaal een plan gemaakt voor als de reguliere behandelingen in Nederland klaar zouden zijn. Een helder en realistisch plan. Ze voelde zich nog goed dus wilde zoveel mogelijk kansen aangrijpen om zo lang mogelijk te kunnen blijven leven. Daar was veel geld voor nodig en gelukkig konden we als stichting helpen om dit mogelijk te maken.

Vanaf het moment dat ze onze begunstigde werd kwamen de vrienden en familie van Lout en Eric meteen in actie.
En hoe.
Ik doe dit werk al 5,5 jaar maar nog nooit heb ik meegemaakt wat Lout teweeg bracht bij mensen, zo massaal werden er plannen gemaakt en acties opgezet. Lout vertelde me dat ze er erg van onder de indruk was. Het is onbetaalbaar voor iemand te voelen hoe geliefd je bent.

Iedereen die hier een bijdrage aan heeft geleverd wil ik bedanken, het heeft echt verschil gemaakt.

Het vergt Guts om de weg te bewandelen die Lout vorig jaar had uitgekozen. Maar het vergt nog veel meer moed om op een bepaald punt een grens te trekken. Het besluit te stoppen met verdere behandelingen en de resterende tijd gebruiken om nog zoveel mogelijk te kunnen genieten met geliefden.

Het is niet opgeven, alles behalve, het is het (moeten) accepteren van een onomkeerbaar iets. Deze beslissing heeft ze kortgeleden genomen. Het is dapper en ik heb er respect voor.

Dit stuk heb ik op persoonlijke titel geschreven maar lieve Eric, familie en vrienden, ook namens het bestuur en vrijwilligers, we hadden jullie nog zoveel meer tijd gegund met Lout. We willen jullie alle kracht van de wereld wensen.

Lout heeft met haar bijzondere persoonlijkheid, vrolijkheid, positieve instelling, kracht, grote lach en nog groter hart, een onuitwisbare indruk achtergelaten.

Ze heeft ontelbaar veel mensen geraakt.
Wat zal ze onbeschrijflijk gemist gaan worden.

Ellen Gerritsen

Lieve Lout, dank je wel voor alles en vooral voor wie je was.
You are love.