NGNG superheld Luke (11) krijgt lintje!

Zojuist heeft Luke (11) een lintje gekregen van de gemeente Nijmegen voor haar inzet voor No Guts No Glory! Het is een kinderlintje dat jaarlijks wordt uitgereikt aan superhelden. We zijn ONTZETTEND trots op Luke!

De brief die werd ingestuurd om Luke op te geven voor het kinderlintje:

Nijmeegse superhelden!

Held: Luke de Bakker, geboren op 17 mei 2002

Waarom: Omdat ze zich met hart en ziel inzet voor de stichting No Guts No Glory

In het voorjaar van 2011 kreeg Luke van haar ouders te horen dat haar oom Sander ernstig ziek was en dat de artsen in Nederland niks meer voor hem konden doen. Ze was toen 8 jaar en eigenlijk nog nooit boos geweest in haar leven omdat Luke nou eenmaal een heerlijke, vrolijke en lieve meid was (en is!). Maar op dat moment was ze heel boos. Ze stompte met haar vuist op tafel en riep: Dat mág niet!’ Zij voelde de onmacht die wij ook heel sterk voelden. Maar oom Sander had een back-up plan. Hij had onderzoek gedaan naar andere manieren om die vreselijke kanker te verslaan en wilde een therapie in Duitsland proberen. Een therapie die hem waarschijnlijk niet kon genezen, maar die hem wel extra tijd zou kunnen geven om te genieten van zijn kinderen en zijn neefje en nichtjes. Een kans die je wilt pakken! Maar die therapie was heel duur en de verzekering in Nederland wilde die niet betalen. We hadden dus geld nodig, héél veel geld. Luke wist raad: ze ging haar voorraad strijkkralenknutselwerkjes verkopen en maakte schilderijen, ook voor de verkoop. De opbrengst ging naar de stichting No Guts No Glory, een stichting (http://www.stichtingngng.nl) die wij in het leven hadden geroepen om geld in te zamelen én om aandacht te vragen voor het probleem, omdat we vinden dat geld geen reden mag zijn om iemand een kans op leven te ontnemen. De stichting kreeg de veelzeggende naam ‘No Guts No Glory’ omdat Sander vond: als ik een kans heb, moet ik die pakken, no matter what! 

Het is nu september 2013. Sander is helaas in juli 2011 overleden, maar wat was hij trots op de stichting en op alle mensen die een bijdrage hebben geleverd. Het gaf hem een kans op extra tijd, een kans die hij met beide handen heeft aangegrepen. Zijn wens was heel duidelijk: de stichting moet blijven bestaan. Om anderen een kans te bieden. De stichting timmert hard aan de weg en krijgt een steeds grotere naamsbekendheid. En Luke heeft daar haar eigen rol in genomen. Ze was al fan van oom Sander, en is nu ook fan van de stichting. Ze is trots op haar eigen NGNG-shirt, gaat naar elk benefietconcert van de stichting (ook al vinden haar ouders het niet echt verstandig om op zondagavond tot 12 uur in een concertzaal te blijven) en is dan een waar NGNG-boegbeeld op zo’n feest.

Ze is, samen met haar broertje Tibbe, erg goed in het verkopen van lootjes voor de bingo (niemand zegt ‘nee’ tegen zo’n stralende meid in NGNG-shirt) en doet op zo’n avond wat het allerbelangrijkste is: genieten van muziek, het moment én van elkaar. Ze besteedt haar zakgeld aan andere NGNG-merchandise (tas, polsbandjes), heeft gefigureerd in een NGNG-filmpje en volgt de stichting op Twitter met veel interesse.

Haar liefde voor de stichting geeft ze door, ook aan haar klasgenootjes. Zo heeft ze meer dan tweehonderd euro voor de stichting opgehaald met de verkoop van hippe NGNG-polsbandjes aan haar klasgenoten, en zelfs aan de broertjes en zusjes van haar klasgenoten. Tijdens de avondvierdaagse hadden ze met z’n allen afgesproken dat iedereen de bandjes zou dragen. Een mooi eerbetoon aan de stichting en aan Sander. Haar inzet voor de stichting heeft haar geholpen om het verdriet te mogen voelen, om te beseffen dat je altijd kansen moet grijpen (hoe klein de kans op succes ook mag zijn) én om de herinnering aan Sander levend te houden. En, ook heel belangrijk, met haar bijdrage helpt ze de andere begunstigden van de stichting! We weten zeker dat Sander ergens toekijkt en super trots is op zijn heldennichtje.