Egbert loopt naar Rome, dag 42!

Wachten bij een bushalte in de sneeuw. Het was mijn laatste moment in Zwitserland. De bus bracht me, door de tunnel naar Etroubles. Van daar ben ik, weg van de sneeuw, de Italiaanse lente ingelopen. In Aosta scheen de zon. Mensen zaten op pleinen te eten en te drinken, er hing een gezellige sfeer. Oude mannetjes riepen me naar hun bankje en vroegen wie ik was, waar ik vandaan kwam en waar ik heen ging. Nadat ik het had verteld schreeuwde er een het hele plein bij elkaar en moest ik mijn verhaal nog eens vertellen. En nog eens. Men concludeerde dat ik goede schoenen had. Ik ben dus echt in Italië. Koffie op een terras, vanavond pizza eten. Ik voel me meteen thuis. Ik slaap bij een bejaarde man die ooit, ongeveer 40 jaar geleden, naar Santiago is gelopen. Hij heeft geen warm water, maar wel een douche, vertelde hij bij binnenkomst. Het kan mij niet deren. Ik ben gearriveerd. En ik ben nog lang niet weg! 

Bourg Saint Pierre – Etroubles: bus Etroubles – Aosta via Echevennoz en Gignod.