Egbert loopt naar Rome, dag 16!

Egbert heeft dit gestuurd via de mail:

De afgelopen dagen waren zwaar, maar bijzonder. Eerst nam ik afscheid van Cis, waar ik 4 dagen mee vertoefd heb. Zonder haar lag ik nu ergens in een greppel in de Ardennen. Ze heeft me door een moeilijk begaanbaar gedeelte geloodst. Na het afscheid kwam ik mezelf meerdere keren tegen: door de pijn in mijn linkerbeen en door een eenzaamheid die ik nog niet kende. Ik sliep alleen, in onpersoonlijke ruimtes. Vandaag voelde ik me voor het eerst beter. Ik mag niet klagen: 20 minuten regen in 15 dagen, zoveel bijzondere ( en bizarre ) mensen ontmoet. En zo vaak geholpen door volslagen vreemde mensen die me binnen roepen voor koffie, een maaltijd, of advies over sluiproutes. Sinds vandaag voel ik me bevoorrecht, dat ik dit mag doen. In Reims zal ik mijn eerste rustdag houden. Om mijn been rust te geven, wat boodschappen te doen voor onderweg en om weer even in een stad(je) te zijn. Ik ben zondag naar Chateau Porcien gelopen. Maandag via St. Loup en Champagne naar Bazancourt ( 24 km ). Vandaag door een veld via Betheny en Tunesie naar Reims ( 20 km). Overmorgen ben ik van plan naar Trepail te gaan, waar ik Gerard, Marijke (dat zijn de ouders van Sander Gerritsen) en Conny (mijn vriendin) zal zien!

De vrouw die Egbert gisteren het ‘bijzondere water’ gaf en wij vermoeden dat deze foto is genomen ná hij het drankje had genuttigd:

Dit pad heeft hij vandaag bijna de hele dag gelopen, zo’n 13 kilometer rechtdoor. Onderweg kwam hij veel konijnen en herten tegen:

De kathedraal van Reims:

Geniet morgen maar eens goed van je eerste rustdag Egbert, je hebt het meer dan verdiend!