Egbert loopt naar Rome, dag 96! (Nog maar 4 te gaan, BIJNA!)

Sms: “Vetralla – Sutri, 22 km. Via Giardino en Capranica. Geen wifi. Ik zit in een klooster genaamd ‘Oasi di Pace’. Het enige wat ik tot nu toe heb gehoord zijn schreeuwende mensen. Vanavond bellen?” 

Kort gebeld met onze pelgrim. De consternatie vanmiddag in het klooster was ontstaan door een groepje boze nonnen die kwaad waren op de buurman omdat hij eerst tegen een hekje van de dames was gereden en vervolgens in zijn onderbroek door de tuin aan het lopen was. Dit was schijnbaar niet de eerste keer (de onderbroek, niet het hekje) en de nonnen waren het zat. Gevolg: veel geschreeuw en geruzie. Egbert kon er wel de humor van inzien vanwege de naam van het klooster;).

Prima dag. Hij heeft nog veel keelpijn, waardoor praten niet zo makkelijk ging en daarom dus ook een kort gesprek, maar Egbert heeft wel het idee dat de medicijnen aanslaan want hij voelt een lichte verbetering. Mooi zo.

Verder hebben we nog een boel slechte grappen gemaakt waar vermoedelijk maar 2 of 3 mensen die ons goed kennen om zouden moeten lachen dus die laat ik maar achterwege.

Tot morgen!